Punta Arenas, Chili

De volgende havenplaats tijdens onze cruise ligt in Chili. Punta Arenas. In deze plaats waait het in de winter zo hard dat er een paaltjes-met-touwen-systeem is om je aan vast te houden als je op straat loopt, zodat je niet wegwaait.

Wij zijn er in de zomer, dus gelukkig hoeven we daar geen gebruik van te maken. We verwachten niet dat het er zo extreem hard waait.

We hebben geen tours meer geboekt voor de rest van de reis, dus ook niet in dit plaatsje. Ons plan is om zelf rond te wandelen en naar een uitkijkpunt in het stadje te gaan. Misschien bezoeken we ook het kerkhof nog. Het schijnt een mooie plek te zijn met veel groen en opvallende graftombes.

We moeten ook nog ergens Chileens geld vandaan zien te halen en we hebben voor Chili geen simkaart, geen internet dus, tenzij we nog een kaart kunnen regelen of een plek met WiFi opzoeken.

Aan de ene kant heb je internet ook niet zo heel hard nodig, we kunnen best wel even zonder. Maar soms ook niet; we hebben twee dagen terug besloten het einde van de reis te veranderen. Ons originele plan was naar Valparaiso en Santiago te gaan.

Er zijn echter nog regelmatig demonstraties, die ook nog steeds regelmatig uit de hand lopen, in beide plaatsen. Er is redelijk wat politieke onrust, en met kerst is er een hele grote (aangestoken) brand geweest in Valparaiso. Er is op het moment geen negatief reisadvies, maar we hebben toch maar besloten de plannen te wijzigen. We hadden dus internet nodig om wat dingen om te gooien.

Zo hebben we nu een binnenlandse vlucht geboekt en wat hotels geannuleerd en geboekt. We dachten we maken het een reis van extremen en gaan na de kou van Antarctica naar de woestijn. De Atacama desert, in het noorden van Chili.

Maar zo ver is het nog niet, de cruise is nog lang niet voorbij. Vandaag dus een dagje in Punta Arenas, Chili.

De boot meerde aan de zijkant naast de stad aan, in het havengebiedje, en we moesten met een bus naar het stadje toe. Dat waren maar 2 bussen, voor heel wat mensen, dus niet echt een fijn systeem. Maar we hadden de tijd want pas vanavond gaat de boot weer varen.

In het stadje zijn we eerst een bank in gegaan waar Evelien 100.000 kon pinnen. Helaas geen 100.000 euro, maar Chileense pesos. Zo’n 120 euro waard. Maar wel fijn om wat van de lokale munteenheid op zak te hebben.

Daarna zijn we naar het uitkijkpunt gelopen boven de stad. Het was helder, dus we konden ver kijken. Evelien werd nog wat lastig gevallen door andere toeristen en moest heel wat foto’s maken, daarna zijn we maar gevlucht van het uitkijkpunt verder de stad in. Een te betrouwbaar uiterlijk waarschijnlijk 😉

Onderweg naar de begraafplaats kwamen we een Claro winkel tegen, daar zijn we naar binnen gegaan om een simkaart te regelen. Dat lukte, hoewel het een apart systeem was waarbij je aan een balie geholpen werd, dan de simkaart moest betalen bij een kassa, dan weer naar de balie om de kaart op te halen, dan weer naar de kassa om er tegoed op te zetten, dan weer naar de balie om het tegoed te laten activeren. Maar het is gelukt en we hebben ook hier voor de komende weken internet, en dat voor nog geen 8 euro.

Daarna zijn we richting de Cementario Muncipal Sara Braun gelopen, de begraafplaats. Het was een mooie begraafplaats met veel groen waar we een tijdje hebben rondgewandeld.

Vervolgens zijn we naar de waterkant gelopen, zijn we buitenom terug gewandeld over het strand en de boulevard. We zagen nog dolfijnen zwemmen.

Het was een prettige, rustige stad om rond te lopen. Niet heel veel bijzonders te doen en te zien, en je merkte aan de bekladdingen op veel gebouwen, beelden en zelfs een graf dat er hier ook veel onvrede is over de politiek in het land.

De bus terug was lang wachten, te weinig capaciteit voor de hoeveel mensen. Maar inmiddels zijn we weer aan boord.