Tatio geisers

Vandaag vroeg op, de wekker ging om 4 uur al.

Omdat we de hele tijd in dit hotel ons al irriteerde aan de deurbel voor vroege excursies van andere mensen, waren we netjes op tijd buiten gaan staan. Tussen half 5 en 5 zouden we opgehaald worden.

Terwijl we stonden te wachten kwam er toch 2x een busje dat niet voor ons was en toch aan moest bellen. Net voor 5 uur kwam wel ons busje. Heel erg was het wachten niet, de temperatur was prettig, lekker koel, en de sterrenhemel mooi zichtbaar. Het enige nadeel was het vroege tijdstip.

We waren de laatsten die instapten, dus gelijk door richting de Geisers. Dat was 1.5 uur rijden over donkere, onverharde wegen met afgronden er naast en haarspeldbochten. Behoorlijk hobbelig, dus zelfs als we nog hadden willen slapen, was dat waarschijnlijk niet gelukt.

Voor zonsopgang waren we bij de geisers. We konden even kort in de buurt rondlopen terwijl de gids en de chauffeur het ontbijt klaar maakten. Inclusief gebakken ei en toast, koffie, thee, koekjes, bananen en warme chocomel. Goed verzorgd dus.

Na het ontbijt gingen we met de gids een ronde doen door de vallei met geisers. Het waren er behoorlijk veel. Allerlei verschillende soorten, waar we uitleg over kregen. Ook dit keer was het weer een fijne gids, hoewel zijn Engels iets minder goed was dan van de gids van eergisteren. Een wat zwaarder Spaans accent er in. Maar na een tijdje wen je daar ook aan.

Bij de geisers kon je ook zwemmen. Dat hebben we niet gedaan. Het was geen grote poel en het was erg druk. Ook leek het water niet echt snel te verversen. Evelien krijgt snel infecties van zwemmen op vakantie, plus dat het geothermisch verwarmde water toch veel mineralen en metalen kan bevatten, wat mogelijk invloed heeft op de schildklier. Het was ook behoorlijk koud in de vallei, -2. Dus zodra je uit het warme water was. Was het ook direct flink bibberen.

Gelukkig was het geen probleem dat we het zwemmen oversloegen, en hadden wij omdat we niet zwommen extra de tijd om nog wat andere geisers te bekijken. Er waren er meer in onze groep die het oversloegen.

Waar de hoogte twee dagen terug nog een probleem leek, had Evelien nu nergens last van. Toch de warmte geweest dan. We zaten vandaag namelijk een stuk hoger weer, op 4355 meter hoogte. Twee dagen terug zaten we op 2800 meter. Gelukkig geen last van hoogteziekte gehad dus.

Na de geisers gingen we naar de wetlands, het moerasgebied. Daar zagen we Vicunas, ook een soort lama maar deze kunnen beter tegen hoogte dan de guanaco’s die we tot nu toe gezien hadden. Ook zagen we nog lama’s, maar die waren niet geheel wild, maar werden gehouden door mensen die in die omgeving wonen.

In de wetlands zagen we ook vele soorten vogels. Eenden, fuuten, twee soorten flamingo’s en diverse kleine vogels waarvan ik de namen niet onthouden heb omdat ze erg lastig waren 😉 heel bijzonder om de groene oases tussen alle droogte te zien.

Daarna zijn we doorgegaan naar een vallei met een riviertje, en supergrote, hele oude mooie cactussen. Daar hebben we een hike gedaan. Het was alsof we in een western liepen. Rustig, bijzondere sfeer, kabbelend beekje, waterval, vogels en een beetje avontuurlijke paadjes.

Het wandelen was veel minder zwaar dan de excursie naar de maanvallei en marsvallei, toen hadden we 18 km gelopen in tropische temperaturen. Vandaag hebben we maar 8 km gelopen en was het op de laatste hike na veel koeler. Hoewel het vandaag wel een stuk hoger was, waren de hikes wel minder bergop. Wel wat klimwerk tussendoor vandaag in de vallei met de cactussen, maar dat was niet zo hoog.